Własny przepis na sos pomidorowy można by traktować jako pewnego rodzaju wizytówkę. Jasne, każdy sos wywodzi się od Pomidora, więc możliwości są teoretycznie ograniczone, a jednak.. Nigdy nie jadłam dwa razy takiego samego sosu pomidorowego. I uwierzcie, można znaleźć powiązania między charakterem kucharza a tym, jak przygotowuje swój sos.
Dlatego też prace nad moją własną adaptacją sosu pomidorowego uznaję za pewnego rodzaju misję. Myślę, że bazę już mam i właśnie ta baza to mój przepis na dzisiaj. Jest bajecznie prosty, a jednocześnie pozostawia duże pole do popisu.
Zanim przejdę do przepisu, podam Wam moje hasło-klucz: Aceto Balsamico di Modena. Jestem kucharskim lanserem, ale nie uwierzę, że tylko mnie kręci fakt, że wlewam na patelnię ten absolutnie cudowny i wyszukany składnik. Być może ja mam już z tym problem, bo ewidentnie polepsza mi się humor, kiedy wyjmuję korek od butelki octu, ale dla osoby pragmatycznej jedno uzasadnienie powinno wystarczyć zakup: ocet balsamiczny ma tak intensywny smak, że potrafi, jeśli jest złej jakości, zepsuć Wam potrawę. Po prostu.
Podstawowe składniki na sos pomidorowy:
puszka pomidorów z puszki (całych, nie ma nic przyjemniejszego niż robienie z nich autorskiej papki na patelni)
połówka czerwonej cebuli
3 ząbki czosnku
1 łyżeczka dobrego octu balsamicznego
łyżka oliwy z oliwek
sól, pieprz
Zioła: tym razem miałam nastrój na zioła prowansalskie i majeranek, ale naprawdę wszystko zależy od gustu
1. Zacznij od podgrzania oliwy na patelni i wrzuć posiekaną cebulę. Poczekaj, aż trochę się zeszkli i dodaj posiekany czosnek.
2. Wylej na patelnię pomidory wraz z sosem. Pobaw się w rozbijanie ich na kawałki – niech będą nieregularne, większe lub mniejsze, jak wolisz.
3. Dodaj łyżeczkę octu balsamicznego i sól, dobrze wymieszaj
4. Na koniec dodaj wybrane zioła i pozostaw na średnim ogniu jeszcze przez 5-10 minut.
Tym razem podałam sos z ravioli z grzybami, jednak jest to sos absolutnie do wszystkiego..
Smacznego!
trufle i inne nieszczęścia 