Mufiny w trzech odsłonach, czyli słodyczomania jako reakcja na otaczającą rzeczywistość

To jest ten okres, kiedy na pytanie “To co tam u Ciebie”, odpowiedź “Po staremu” naprawdę, naprawdę jest nieadekwatna. Zmieniłam pracę, w piątek miałam pierwszy dzień w nowej. Pożegnanie z ekipą spod znaku Żurawia (dla wyjaśnienia, ten jakże wyszukany kryptonim to nie obelga, tylko hołd dla mojego ulubionego logo) było dla mnie niepoprawnie wzruszające i trudne. Pozostaje mi wierzyć, że przekupując towarzystwo jedzeniem, będę miała szansę wkupić się w ich łaski także poza terenem biurowca.

Druga rzecz – zmieniam mieszkanie. Już za chwileczkę, już za momencik zrobię zdjęcie na stole w kuchni, którą wstawiłam w miejscu salonu. Jest duża. Jest przy oknach. Niedługo przywitam nieprzyzwoicie duży stół.

Trzecia (taka kolejność wyłącznie z aspektów stylistycznych) – Karola, moja najbliższa i najważniejsza kulinarna recenzentka, wyjeżdża na rok w delegację. Żaden przepis nie wyszedł z kuchni bez jej aprobaty i szczerze, nie wiem, jak Skype zamierza mi to zrekompensować. Nie znam lepszego partnera do degustacji makaroników i do wszelkich podróży kulinarnych – czy to Paryż czy buda z Megażelami na festiwalu. Z drugiej strony – Karola Gotuje. I to jak. Nawet nie chcę zaczynać opisywać pustki, jaką wywoła jej brak obecności w domu, ale dodając do tego jeszcze brak jej sosu pomidorowego – ludzie sobie z takimi zmianami po prostu nie radzą.

W obecnej sytuacji, co robi każda normalna, acz skołowana dziewczyna? Je. Albo gotuje. Tym sposobem zaczynam fazę dań pożegnalnych – brzmi to smutno, jednak o ile smutniej byłoby żegnać się przy chipsach.

Dlatego też na pożegnanie w pracy przygotowałam trzy rodzaje mufinów – trzy smaki, żeby uszczęśliwić frakcje czekoladową, kawową i owocową. A z mojej własnej perspektywy – filozofię Mufina przedstawiłam nie raz i powtórzę – nie ma takiej rzeczy na świecie, której nie potrafiłby naprawić dobry mufin.

Przepisy powstały na bazie z The Ultimate Muffin Cookbook duetu Weinstein i Scarborough. Kiedy pieczesz Mufiny Dziękczynne dla ludzi, którzy dali Ci tyle uśmiechu co mnie przez ostatnie dwa lata w pracy, nie eksperymentujesz z ciastem, tylko idziesz po radę do Amerykanów, po prostu.

Poniżej podaję składniki na 12 sztuk standardowej wielkości mufinów. Do każdego rodzaju obowiązują takie zasady pieczenia:

1. W oddzielnej misce wymieszaj wszystkie sypkie składniki.

2. W innej ubij jajka, a następnie dolewaj pozostałe składniki płynne. Następnie do sypkich dodaj płynne delikatnie mieszając – tylko tyle, żeby składniki się połączyły, a nie przemieszały za mocno.

3. Piecz mufiny w temperaturze 180 stopni przez średnio 23 minuty.

4. Po upieczeniu ustaw je na metalowej kratce do ostygnięcia.

Dodatkowe uwagi do poszczególnych przepisów podaję poniżej. Proporcje w szklankach – w końcu przepisy są prawdziwie amerykańskie 😉

Mufiny kakaowe z kawałkami czekolady

2 szklanki mąki pszennej
3/4 szkl. drobnego cukru (może być brązowy)
1/2 szkl. przesianego kakao
1 łyżka proszku do pieczenia
1/2 łyżeczki soli
50g posiekanej mlecznej czekolady

2 jajka w temperaturze pokojowej
1 i 1/4 szkl. mleka 2% lub 3,2%
1/3 szkl. oleju roślinnego
2 łyżeczki ekstraktu waniliowego

Opcjonalnie: oprócz pokruszonej czekolady możesz dodać garść płatków migdałowych.

Mufiny z cytrynowym kremem

1 i 3/4 szkl. mąki pszennej
1/2 szkl. mąki kukurydzianej
1/2 szkl. drobnego cukru
2 łyżeczki sody
1 łyżeczka proszku do pieczenia
1/2 łyżeczki soli

2 jajka w temperaturze pokojowej
1 szkl. maślanki lub śmietany (min 18%)
1/4 szkl. oleju roślinnego
1/3 szkl. soku z cytryny
2 łyżki skórki startej z cytryny
1 łyżeczka ekstraktu waniliowego

Krem cytrynowy: możesz kupić gotowy (np. z Marks & Spencer), lub przygotować własny, na przykład według tego przepisu.

Żeby nałożyć krem, najpierw wypełnij foremki do połowy gotowym ciastem, następnie nakładaj po pół łyżeczki kremu na sam środek każdego mufinka. Na koniec, przykryj mufiny resztą ciasta pilnując, żeby krem był całkowicie “schowany”.

Kawowe mufiny z ciasteczkami Oreo

1 szkl. i  2 łyżki mleka
2 łyżki kawy rozpuszczalnej

2 szkl. mąki pszennej
2/3 szkl. cukru
1 łyżka proszku do pieczenia
1/2 łyżeczki soli
10 pokruszonych ciasteczek Oreo

1 jajko
8 łyżek stopionego i ostudzonego masła
2 łyżeczki ekstraktu waniliowego

Przed ubiciem jajek, pamiętaj żeby stopić i ostudzić masło. Przygotuj też mleko – podgrzej je mocno i rozpuść w nim kawę. Następnie ostudź tą miksturę i dodaj do płynnych skłaników.

Smacznego!


Proste ciasto cytrynowe, czyli przechwałki kulinarne

Kiedy pieczesz jedno ciasto dwa razy pod rząd i za każdym razem nie masz nawet resztek żeby sprawdzić, jak smakuje dzień po upieczeniu, to albo głodzisz swoje towarzystwo przez tydzień i jest im wszystko jedno, co przed nimi postawisz, albo robisz kawał dobrej roboty. Nikogo nie głodziłam. Jestem super w cieście cytrynowym i mogę to sobie nawet wpisać w CV – tak bezwstydnie jestem z siebie dumna.

Sztuka polega na procesie dodawania składników – to klucz do otrzymania tej miękkiej, pełnej konsystencji, która uszczęśliwia mnie bardziej niż zniżka na praliny. Podzielcie składniki na 3 miski – masę jajeczno-cukrową, suche składniki i mleko z wanilią. I dodawajcie do masy jajecznej na zmianę suche składniki i mleko –  i tak kilka razy, bardzo dokładnie mieszając.

Jestem pewna, że to odkrycie to oczywista oczywistość dla bardziej wtajemniczonych, jednak nie mam aspiracji na stanowisko kulinarnego konkwistadora, a jedynie chcę dobrze jeść. Cytryny i ciasto prowadzące do samouwielbienia w moim świecie byłyby podstawą każdego zestawu terapeutycznego.

Składniki (na podłużną formę o wymiarze 23x13cm):
300g drobnego cukru
3 jajka
skórka starta z 2 cytryn
350g mąki pszennej
1,5 łyżeczki proszku do pieczenia
1 łyżeczka soli
250ml mleka 3,2%
ziarenka z 1 laski wanilii
200g stopionego masła
Syrop:
skórka i sok z 1 cytryny
50g drobnego cukru
100ml wody

 

1. W elektrycznym mikserze ubij jajka z cukrem i skórką cytrynową.
2. Do drugiej miski przesiej mąkę, proszek do pieczenia i sól. Do trzeciej miski wlej mleko z wanilią.
3. Łącz składniki dodając do masy jajecznej kolejno: 1/3 suchych składników (mąka itp) i 1/3 mleka – i tak po kolei, na zmianę, aż do połączenia wszystkich składników. W trakcie dodawania, mikser powinien cały czas być włączony na średnie obroty. Kiedy opróżnisz miski z mąką i mlekiem, podkręć obroty i poczekaj aż cała masa stanie się lekka i puszysta.
4. Spowolnij obroty miksera i delikatnie wmieszaj stopione masło – poczekaj aż wszystkie składniki znowu się idealnie połączą.
3. Przelej masę do formy i piecz ciasto w temperaturze 170 stopni przez około 1h15min.
4. Opcjonalnie: możesz przygotować syrop, którym polejesz ciasto, żeby uzyskać słodką skórkę na wierzchu i wilgotniejsze ciasto. Podczas, gdy ciasto się piecze, wrzuć do garnuszka sok i skórkę cytryny, dosyp cukier i zalej wszystko 100ml wody. Doprowadź do wrzenia i gotuj aż do momentu, kiedy objętość syropu zredukuje się o połowę i kiedy uzyskasz kleistą konsystencję.
5. Ciepłe ciasto ustaw na metalowej kratce nad zlewem i ponakłuwaj lekko skórkę wykałaczką. Następnie wylewaj powoli i równomiernie syrop na wierzch ciasta.
Smacznego!

Cytrynowa tarto-beza, czyli ciasto Tytusa

Żeby wyjaśnić, dlaczego Tytus dostaje cytrynową tarto-bezę, zrobię króciutkie streszczenie genezy tego bloga. Nasi Przyjaciele się zaręczyli. W prezencie ślubnym dostali książkę kucharską, która powstała właśnie na bazie tego bloga. A teraz urodził się ich synek. Poznajcie więc Tytusa – szczęściarza, który ma wyjątkowych, cudownych Rodziców i wspaniałego pieska z gatunku najmądrzejszych na świecie. I królika z wąsami, którego dostał ode mnie w prezencie i mam nadzieję, że kiedy minie ryzyko zjedzenia pluszu, stanie się jedną z ukochanych maskotek.

Polowałyśmy trochę na przepis i skończyło się na miksie wszystkiego, co lubimy najbardziej. Struktura ciasta i historia składników kryje wielowątkowość, intertekstualność, głębię naszej przyjaźni i w ogóle, jednak powstrzymam się od analizy – lubię dokładać filozofię do jedzenia (właściwie to chyba podstawa istnienia tego bloga, jakby na to nie patrzeć), jednak znam litość. Nie każdy musi dopatrywać się magii w wykorzystaniu bezy. Chociaż gorąco namawiam i pewnie Tytus usłyszy historię tarto-bezy w formie bajki na dobranoc pewnego dnia 😉

Składniki (dla formy na tartę o średnicy ok 23cm):

Ciasto:

150g mąki pszennej
85g masła, pokrojonego na kawałki
35g cukru pudru
skórka starta z 1/2 cytryny
1 żółtko
2 łyżki mleka

Nadzienie (krem cytrynowy plus beza):

3 łyżki mąki kukurydzianej
300ml wody
sok i skórka z dwóch cytryn
175g cukru pudru
2 jajka (rozdzielona żółtka od białek)

1. Przesiej mąkę do miski i dodaj pokrojone w kostkę masło. Wymieszaj tak, aby utworzyły się grudki, następnie dodaj cukier, skórkę cytrynową, żółtko i mleko. Uformuj kulkę z ciasta, owiń folią i włóż do lodówki na 30 minut.

2. Nagrzej piekarnik do 180 stopni. Wyłóż formę do tarty ciastem. Jeśli nie masz teflonowej, możesz użyć odrobiny masła do natłuszczenia. Ponakłuwaj ciasto widelcem, połóż na nie papier do pieczenia i wrzuć fasolę lub ryż, aby zapobiec zbytniemu wyrośnięciu ciasta. Wstaw do piekarnika na 15 minut.

3. Wyjmij ciasto, usuń papier z obciążnikiem i zmniejsz temperaturę piekarnika do 150 stopni.

4. Kiedy ciasto stygnie, przygotuj krem cytrynowy. Najpierw wymieszaj mąkę kukurydzianą z odrobiną wody, żeby stworzyć pastę. Resztę wody wlej do garnka, dodaj do niej sok z dwóch cytryn oraz przygotowaną przed chwilą pastę. Mieszając doprowadź do wrzenia i gotuj przez 2 minuty. Następnie ostudź lekko krem i dodaj 5 łyżek cukru pudru (z przygotowanych 175g) oraz żółtka z dwóch jajek.

5. Ubij na sztywno pianę z dwóch jajek. Powolutku dodawaj pozostały cukier.

6. Wylej cytrynowy krem na spód ciasta, a następnie delikatnie rozłóż na nim pianę z białek.

7. Piecz w piekarniku nagrzanym do 150 stopni przez 40 minut. Przed podaniem ostudź przez przynajmniej 20 minut.

Smacznego!

Batoniki z kruchego ciasta z cytrynowym kremem, czyli nowicjusz kontra gwiazdy mojej kuchni

Niestety, w kwestii jedzenia zdarza mi się wpadać w rutynę, nawet mimo uwielbienia do eksperymentów w kuchni. Tym sposobem często, zamiast uczyć się nowych rzeczy, mam swój awaryjny zestaw dań, które zawsze z radością spełnią przeznaczone im funkcje. Moja lista gwiazd wygląda mniej więcej tak:
– ukochany obiad: makaron prowansalski
– jestem zen i jem zdrowe owoce: … to z kremem mascarpone
– jest weekend: pizza
– chcę zaszpanować: beza

– zasłużyłam na nagrodę/ zasłużyłam na pocieszenie/ nie zasłużyłam na nic ale należy mi się coś miłego: brownie

Do tego dochodzi jeszcze niepublikowane smażone haloumi z rukolą i sosem jogurtowym, klasyczne pomidory z mozarellą i kremem balsamicznym i właściwie mogłabym osiąść w tej mojej rzeczywistości… Dopóki najbliżsi (i nowe książki kucharskie, które wyrastają na półkach sklepowych jak grzyby po deszczu – też to zauważacie???) nie sprowadzają mnie do pionu przypominając mi, że nie ma nic przyjemniejszego niż testowanie na nich nowych przepisów.

I tak, żeby przegonić ślady rutyny, ruszyłam w kierunku eksperymentów z kremem cytrynowym. Nie wiem, czy w formie stałej mam prawo nazywać go lemon curd, ale zasada jego powstawania przy tym przepisie jest bliska tej klasycznej półpłynnej wersji, którą tak uwielbiam wyjadać ze słoika.

Polecam też eksperymentowanie z ciastem, które posłużyło za bazę tych batoników – proste w przygotowaniu, możecie na nie nałożyć chociażby Nutellę i jestem pewna, że sprawdzi się równie dobrze.

Uwaga: najlepiej podawać dzień po przygotowaniu

Składniki na krem:

200g cukru pudru lub drobnego
3 jajka
100ml świeżo wyciśniętego soku z cytryny (mniej więcej z dwóch cytryn)

Składniki na ciasto (do formy kwadratowej o boku 23cm):

290g mąki pszennej
70g cukru pudru
szczypta soli
230g masła
2 łyżki startej skórki z cytryny

1. Przygotuj ciasto łącząc wszystkie składniki – ręcznie lub za pomocą wolnostojącego miksera. Ugniataj do momentu otrzymania jednobarwnej, zbitej masy.

2. Wyłóż formę papierem do pieczenia i ułóż równo ciasto w formie, wygładzając jego wierzch. Piecz przez około 20 minut w temperaturze 170 stopni – aż nabierze złocistego koloru. Pozostaw do ostygnięcia, nie wyłączaj piekarnika.

3. Kiedy ciasto jest w piekarniku, przygotuj krem – wystarczy połączyć wszystkie składniki, dokładnie je  mieszając, do uzyskania jednolitego koloru.

4. Ostrożnie wylej krem na przestudzone ciasto i wstaw z powrotem do piekarnika i piecz przez kolejne 20 minut. Przed wyjęciem upewnij się, że krem już zastygł.

5. Pozostaw ciasto do całkowitego wystygnięcia, a następnie przykryj i najlepiej zostaw na noc w lodówce.

Smacznego!

Bezowy tort cytrynowy, czyli o tortowym Świętym Graalu

To jest ten moment, kiedy chwalę się moim dzieckiem – kupiłam Kitchen Aida. Spękałam z kolorem, bo zawiedziona zbyt mlecznym odcieniem “Jagody”, poszłam w kremową klasykę. Nie będę wypisywać tu nazw, jakich używam zwracając się do mojego miksera, bo sam fakt, że takowe istnieją jest dość kompromitujący, ale jedno jest pewne – daje mi on dużo, dużo radości.

Nie będę jeszcze zdradzać, do jakich eksperymentów Kitchen Aid posłużył na początku, ale teraz pora pochwalić się pierwszym tortem bezowym przygotowanym z jego udziałem. Jest to kolejna część serii o pamiętnej kolacji – robię mały przeskok, ale do dań głównych jeszcze wrócę.

Kto kiedyś był w “Słodki… Słony…” – warszawskiej cukierni Gesslerowej, powinien kojarzyć te przepiękne bezowe bajzle, które kuszą zwykle obok kasy. Mam lekką obsesję na punkcie tych tortów, zwłaszcza wersji kawowej i wiem, że nie jestem jedyna. Bezowiec kawowy ma idealne zastosowanie w strategii samonagradzania. Jednak teraz, kiedy odkrywam tajniki tego typu ciast, pewnie będę szukać jeszcze bardziej absurdalnych powodów, żeby samodzielnie przygotować sobie taki malutki, skromniutki torcik. Mam jedno niecenzuralne określenie na stan zbytniej dostępności baaardzo grzesznego jedzenia, ale ograniczę się do tego: dobrze, że przynajmniej tracę kalorie kicając z radości, kiedy białka same się ubijają.

Składniki (do tortu o średnicy ok. 23cm):

biszkopt:
125g bardzo miękkiego masła
4 żółtka
100g drobnego cukru
100g mąki pszennej
25g mąki kukurydzianej
1 łyżeczka proszku do pieczenia
1/2 łyżeczki sody oczyszczonej
skórka otarta z 1 cytryny
4 łyżeczki soku z cytryny
2 łyżeczki mleka

beza:
4 białka
odrobina soli
200g drobnego cukru

a do środka:
150ml śmietanki – do ubijania

150g kremu cytrynowego lemon curd (do kupienia np w Marks & Spencer lub delikatesach) lub kwaśnej konfitury (pomarańczowa lub z mirabelek powinna też świetnie pasować)

1. Wymieszaj dobrze żółtka jajek, 100g cukru, masło, mąkę pszenną i kukurydzianą, proszek do pieczenia, sodę oczyszczoną i skórkę z cytryny. Tutaj po raz pierwszy przydaje się mikser.

2. Następnie dodaj do mikstury sok z cytryny i mleko i dodatkowo wymieszaj.

3. Podziel miksturę między dwie wysmarowane masłem formy i rozsmaruj je na nich. Nie muszą być idealnie równe wielkością, ważne, żeby okrągłe placki, jakie masz stworzyć, były takiej samej wielkości – to będą kolejne warstwy Twojego ciasta. Do rozsmarowania użyj silikonowej szpatułki, ułóż masę tak, by tworzyła dość równą i cienką, ale nieprześwitującą warstwę.

4. Ubij białka z odrobiną soli, a następnie bardzo powoli (kiedy białka nadal są ubijane – znowu mikser) dodawaj 200g cukru. Rób to partiami, żeby białka nie opadły. Tutaj najważniejsza jest cierpliwość – musisz uzyskać naprawdę sztywną pianę.

5. Rozłóż ubitą pianę z białek po równo na dwie wcześniej przygotowane biszkoptowe podstawy. Jedna forma będzie podstawą ciasta – dla niej białka powinny być uformowane “na płasko”. Druga forma będzie wierzchem – tutaj uformuj białka na biszkopcie dowolnie, ładnie wyglądają kiedy tworzą jakby bezowe chmury – po prostu nie uklepuj zbytnio białek i voila 🙂 Wierzchnią bezę możesz dodatkowo obsypać lekko cukrem.

6. Wsadź obie formy do piekarnika nagrzanego do 200 stopni na 20 – 25 minut. Jeśli piekarnik na to nie pozwala, możesz robić to partiami.

7. Kiedy czas upłynie, upewnij się, że beza w środku jest upieczona – możesz do tego użyć wykałaczki – nic nie powinno się do niej przykleić. Wierzch lekko się zarumieni – to nic złego.

8. Kiedy ciasto ostygnie, bezy lekko opadną i mogą popękać, ale to nie zepsuje ich smaku 🙂 Wyjmij je delikatnie z form i ubij śmietanę.

9. Tuż przed podaniem przygotuj konstrukcję: na spód idzie biszkopt z płaską bezą, następnie połóż bitą śmietanę, potem lemon curd lub konfiturę, a na sam koniec biszkopt z “nieułożoną” bezą.

Smacznego!

Ciasto podwójnie cytrynowe z migdałami, czyli obrzędy ku czci pogody

Mam bardzo mało ambitne wytłumaczenie, dlaczego zrobiłam akurat ciasto cytrynowe – jest żółte. Czyli pozytywne. Jak pogoda w ostatnich dniach. Zazwyczaj pamiętam o prawidłowości, że wspominając o pogodzie: a) stoję w kolejce i ktoś mnie zaczepia, b) nie mam już nic ciekawego do powiedzenia. Jednak w tym wypadku mam na swoją obronę prosty fakt, że bez słońca na dłuższą metę żyje się kiepsko więc kiedy już postanowiło się pojawić, daję sobie prawo do poświęcenia mu więcej uwagi.
Z powodu niedoświetlenia, zaczęłam już się zastanawiać nad wizytą w solarium i obsesyjnie marzyć o prysznicu z kolorowymi diodami, żeby rano się ożywiać na żółto, a wieczorami uspokajać na niebiesko. To już nie to samo co moje dawne bardzo kompromitujące marzenia o lampie z lawą, ale rozumiecie sytuację – było źle.
Na szczęście poprawa sytuacji nastąpiła automatycznie – nucenie dziarskich piosenek i wypatroszenie ipoda z bardziej depresyjnych kawałków to pierwsze sygnały, teraz przyszła pora na śliczne żółte ciastko i prześwietlone zdjęcia. Jest ono dość podobne do jednego z moich ulubieńców, pomarańczowego ciasta z kaszą manną, przy którym doceniłam dodawanie syropu po pieczeniu. Ten deser nie wymaga kombinowania – po prostu wymieszajcie składniki, a w zamian dostaniecie pyszne, żółte ciasto, którego zjedzenie możecie potraktować jako obowiązek w celu uczczenia pierwszych dni wiosennego słońca. Bierzcie i jedzcie – nie wiadomo, ile będziemy mieli takiego pogodowego farta.

Składniki (dla kwadratowej formy o boku ok 23cm):
Ciasto:
200g miękkiego masła
200g drobnego cukru
200g migdałów w płatkach
100g mąki kukurydzianej (lub polenty)
1,5 łyżeczki proszku do pieczenia
3 jajka
skórka otarta z 2 cytryn
Syrop:
sok z 2 cytryn
125g cukru pudru

1. Wymieszaj masło z cukrem, a w oddzielnym naczyniu wymieszaj sypkie składniki: migdały, mąkę, proszek.

2. Dodawaj sypkie składniki i jajka do maślanej masy, stopniowo, naprzemiennie i stale mieszając.

3. Kiedy uzyskasz jednolitą masę, wmieszaj skórkę z cytryny.

4. Piecz ciasto przez około 35 minut w piekarniku nagrzanym do 180 stopni.

5. Przygotuj syrop gotując sok z cytryn i cukier w małym naczyniu. Kiedy cały cukier się roztopi – syrop jest gotowy – nie musi być bardzo kleisty.

6. Po wyjęciu ciasta ponakłuwaj je delikatnie wykałaczką i wylej ostrożnie syrop, pilnując, czy masz wystarczająco dużo otworów, żeby jak najwięcej sosu mogło wsiąknąć w ciasto.

Smacznego!

Brownie cytrusowe, czyli poświąteczna akcja ratunkowa

Lekiem na świąteczne obżarstwo jest poświąteczne obżarstwo, podczas którego pozbywamy się wszelkich nadwyżek jedzenia tak szybko, jak to możliwe. Absolutnie nie należy się dołować, ponieważ piekąc/gotując/smażąc robimy sobie przysługę, przyspieszając powrót do punktu 0, w którym możemy z czystym kontem oddać się powracaniu do żywieniowej normalności.

Skoro już wytłumaczyłam mój system działania, pora na złożenie hołdu Brownie. Brownie, jako klasyk klasyków, jest absolutną czekoladową podstawą, jednak w ramach akcji poświątecznej wykorzystałam do niego nieklasyczne składniki. Inaczej mówiąc, resztki. Ale nazwa Brownie z Resztek absolutnie nie pasuje do efektu, jaki osiągnęłyśmy z moją siostrą wczoraj w nocy, kiedy to postanowiłyśmy zamienić planowane mufiny na coś bardziej czekoladowego i grzesznego.
Dodałam ekstrakt cytrynowy z braku ekstraktu waniliowego i w taki sposób uzyskałam zupełnie nowy, obłędny aromat. Czekolada zachowała swoją słodycz, jednak jej smak jest lżejszy. Skórka pomarańczowa dodała też kontrast dla białej czekolady, przez co brownie cytrusowe nie ma w sobie śladu ciężkości, jakiej możnaby się spodziewać po nieznośnej wręcz ilości wykorzystanej czekolady.

Składniki (dla kwadratowej blachy o średnicy ok 21cm):

115g miękkiego masła
300g drobnego cukru
5 jajek
70g mąki pszennej
70g kakao
1 łyżka ekstraktu cytrynowego
4 łyżki (wg uznania) kandyzowanej skórki pomarańczowej
250g ciemnej czekolady (wykorzystałam czekoladę z rodzynkami)
50g białej czekolady

1. Wrzuć 200g czekolady do garnka postawionego na garnku z gorącą wodą. Podrzewaj wodę, ale nie doprowadzaj jej do wrzenia. Pamiętaj, żeby woda nie dotykała dna garnka, w którym jest czekolada – wtedy w czekoladzie pojawią się grudki.

2. Dokładnie wymieszaj cukier z masłem (możesz użyć miksera).

3. W oddzielnej misce ubij jajka i wymieszaj je z ekstraktem cytrynowym.

4. Powoli przelewaj jajka do miski z masłem i cukrem, cały czas mieszając. Dodaj rozpuszczoną czekoladę, mąkę i kakao. Wszystko dokładnie wymieszaj i wrzuć posiekaną ciemną czekoladę (pozostałe 50g), białą czekoladę i skórkę pomarańczową. Czekolady nie musisz siekać dokładnie, kawałki mogą mieć około 0.5cm średnicy.

5. Nagrzej piekarnik do 170 stopni. Przelej masę na brownie do formy wyłożonej papierem do pieczenia. Piecz przez 20 minut.

6. Po wyjęciu z piekarnika ciasto będzie płynne – jest przepyszne, jednak warto poczekać aż zastygnie. Moja siostra uważa, że jeszcze lepsze jest z lodówki, ale ostateczna decyzja należy do Ciebie 🙂

Smacznego!